برای دلی مینوشتم

برای دلی که ذره ذره خواهد مرد

عشق شیرین است اما ما تلخیش را دیدیم

لعنت به زندگی

 امروز یه اشتباه کردم

مثل خیلی روزای دیگه

عشقم رو اشتباه سکوت کردم

و وقتی حرف زدم اشتباه گفتم

سکوتم بی مهری 

و حرفم منت معنی شد

نمیدانم 

نمیدانم مرا چه میشود که نمیتوانم احساسم را بگویم

تلاش کرده ام بالاترینش دوستت دارم بود

وجودش همه زندگی من است

اما فقط گفتم عاشقش هستم

به دلتنگی عادت کرده ام تحملش برایم ساده شده

سالهای غربت دلتنگی رو خوب به من یاد داد

از بی احساسیم نیست

خسته شده ام از این نبودن کنار هم اما یاد گرفتم تحمل کنم

یا حتی وقتی آزارم داد بالشم را خیس اشک کنم

7 سال عمر کمی نیست, چگونه عادتی کهنه را دور بریزم

تا دلش میگیرد تلفنش را قطع میکند یا نت را 

خدایا حداقل همشهریمان میکردی تا کمتر دوریش را ببینم

دلتنگ هم میشوم اما میخواهم خنده هایم انرژیش باشد

اینگونه یادم داده اند

میخواهد به 7 ماه تغییر کنم خب نمیشود نمیشود